	Portal turystyczny Republiki Czeskiej Poznajcie Republikę Czeską razem z CZeCOT-em!	rozszerzone wyszukiwanie
Współpraca z nami Mapa portalu
Zarezerwuj nocleg online: Przyjazd: Liczba nocy:

Děčínsko i Góry Łużyckie

Najspokojniejsze czeskie góry w okresie powojennym spotkał smutny los. Zimna wojna oraz fatalne stosunki z sąsiednimi Niemcami Zachodnimi spowodowały iż zaniedbano rozwój ruchu turystycznego i zapomniano o opiece nad zabytkami, zwłaszcza architektury sakralnej. W dzisiejszych czasach w Górach Łużyckich panuje ruch turystyczny. Jego rozwojowi sprzyja nieskażona natura, dobrze zachowana architektury z typowymi chałupami ryglowymi, jedyne w swoim rodzaju twory natury w rejonie Łabskich piaskowców i Szwajcarii Czeskiej oraz szereg osobliwości historycznych.

Góry Łużyckie są uważane za najspokojniejsze pasmo górskie w kraju. Należą również do pasm górskich o najmniejszej powierzchni w kraju. Rozciągają się na długości 29 km, a ich szerokość waha się w części wschodniej pomiędzy 12 a 3,5 km. Od północy w delikatny sposób zamykają one pierścień pasm górskich otaczających Republiką Czeską.

Góry Łużyckie leżą pomiędzy Děčínem i Libercem. Właśnie Děčín jest od zachodu głównym punktem wyjścia na masywy skalne będące rajem dla alpinistów. Szwajcaria Czeska jest z kolei światem skalnych wież, jaskiń i przedziwnych formacji skalnych. Niemiecka część gór Łużyckich nosi nazwę Góry Żytawskie. Miasto Żytawa (Zittau) leży po niemieckiej stronie i jest bazą wypadową regionu.

Okolice Gór Łużyckich i same góry przeżyły w XV wieku i w XVI wieku dynamiczny rozwój przemysłu szklarskiego. Przetrwał on do dnia dzisiejszego w formie wielu niewielkich małych hut szkła. W późniejszym okresie w regionie koncentrowano się na produkcji tkanin, zwłaszcza w przygranicznej miejscowości Varnsdorf. Od 1990 roku miasto wyludnia się i ciągle traci na znaczeniu a poszczególne fabryki stopniowo zanikają. Ma to również wpływ na wzrost bezrobocia w tym regionie. Cały region należy dzisiaj w szczególności do miłośników przyrody i turystów, którzy do niego przyjeżdżają w poszukiwaniu wyjątkowo pięknej przyrody i spokojnej atmosfery.

Turystyka piesza

Turystyka piesza na tych terenach ma długą tradycję. Pierwsze oznakowane szlaki powstawały już w pierwszej połowie XIX wieku i zwykle przecinały granicę niemiecko-czeską. Po drugiej wojnie światowej część szlaków zupełnie znikła, natomiast niektóre części przygraniczne zostały na długie lata zamknięte dla turystów. Otwarcie granic w 1989 roku (po upadku żelaznej kurtyny) pozwoliło na połączenie czeskich szlaków turystycznych, wtedy już dobrze oznakowanych, ze szlakami w Saksonii. Do najciekawszych szlaków należy szlak z Jedlové przez Zlatý vrch i Studenec, z Chřibské lub Rybniště do České Kamenice, z Dolního Podluží pod Klíč, ze Svoru przez Kytlici do Polevska lub wejście na Luž.

Sporo atrakcji czeka na turystów na szlakach dydaktycznych. Gorąco polecamy międzynarodowy szlak dydaktyczny Lužické i Žitavské hory. Dwa razy przekracza granicę państwa, na całej jego długości znajduje się w sumie 27 przystanków z tablicami informacyjnymi w języku czeskim i niemieckim.

Turystyka rowerowa

Góry Łużyckie i okolice Děčína są rajem dla miłośników rowerów górskich. Dowodem na to są także organizowane tutaj zawody MTB, które odbywające się co roku. Dzięki wielu dobrze oznakowanym trasom, region jest również interesujący także dla tzw. „niedzielnych” rowerzystów. Atrakcyjny szlak (nr 013) prowadzi na przykład z Kyjova przez Krásnou lípu do Kytlice, z kolei szlak numer 3052 z České Kamenice do Chřibské. Niektóre szlaki prowadzą także do miast przygranicznych leżących po niemieckiej stronie granicy.

Turystyka zimowa

Góry Łużyckie tworzą wysokie szczyty (najwyższym szczytem jest Luže – 793 m). Mimo to mogą pochwalić się dobrym zapleczem dla miłośników narciarstwa, choć z daleka nie tak dobrym jak na przykład sąsiednie Góry Izerskie. Trasy zjazdowe można znaleźć na Jedlové i Tolštejnu (punktem wyjścia jest Jiřetín pod Jedlową), w Horním Podluží lub Horní Světlé. Region Gór Łużyckich jest pokryty siecią atrakcyjnych tras biegowych.